Και αυτο θα περάσει

Μια  ιστορία απο τη Περσία, που πήγε στο λαό του Ισραήλ, και απο εκεί στις λαϊκές ιστορίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για να γίνει λαϊκό παραμύθι και κέντημα στα νησιώτικα σπίτια. Το δαχτυλίδι του Σολωμόντα μεταφέρθηκε σε διδακτική ιστορία απο τον Χόρχε Μπουκάι και αποδόθηκε σε μια υπέροχη ιστορία απο την Γεωργία Σολωμού.

Ζούσε κάποτε ένας Βασιλιάς σε ένα μακρινό βασίλειο που βασανιζόταν απο ένα και μοναδικό πρόβλημα, ξαφνικές και έντονες συναισθηματικές αλλαγές. Τη μία στιγμή ήταν εξαιρετικά χαρούμενος, το επόμενο λεπτό εξαιρετικά λυπημένος και στη συνέχεια εξαιρετικά θυμωμένος ή φοβισμένος ή ενθουσιασμένος. Αν και έλεγχε μία ολόκληρη χώρα δεν είχε κανένα έλεγχο στη ζωή του. Ένιωθε σαν τρελός βασιλιάς και έβρισκε τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα εξουθενωτικά τόσο για τον εαυτό του όσο και για το λαο του.

Ήταν ένας βασιλιάς καλόκαρδος κατά βάθος, οπότε αποφάσισε οτι χρειαζόταν μία λύση για το πρόβλημα του το οποίο έχει γίνει αφόρητο με την πάροδο του χρόνου. Κάλεσε όλους τους σοφούς του παλατιού και τους ζήτησε να του βρουν μία θεραπεία. Οι Σόφοι έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά. Μελέτησαν αρχαίες γραφές, πειραματιστήκαν με ξόρκια και φίλτρα αλλά τίποτα δεν λειτούργησε. 

Τα νέα του βασιλιά που έψαχνε για θεραπεία έφτασαν σε κάθε γωνιά του Βασιλείου του. Μάλιστα είχε υποσχεθεί ότι θα προσφέρει μία μεγάλη ανταμοιβή σε όποιον μπορούσε να τον βοηθήσει να βρει εσωτερική Γαλήνη.

Λίγες εβδομάδες αργότερα ένας φτωχός γέρος έφτασε στο παλάτι και ζήτησε να δει τον βασιλιά. Οι φρουροί δεν ήθελαν να τον αφήσουν να περάσει στην αρχή αλλά όταν τους είπε ότι είχε τη θεραπεία τον οδήγησαν αμέσως στο βασιλιά. Κοιτάζοντας το φτωχό γέρο, με τα φθαρμένα ρούχα, ο βασιλιάς παρέμεινε σκεπτικός. 

"Ακόμα και οι πιο σοφοί άνδρες του παλατιού δεν κατάφεραν να βρουν μία θεραπεία. Τι μπορείς να μου προσφέρεις γερό;"

Ο γέρος πλησίασε ταπεινά το βασιλιά, υποκλίθηκε μπροστά του και άπλωσε ανοιχτό το χέρι του. Στην παλάμη του υπήρχε ένα δαχτυλίδι.

 "Είναι ενα μαγικό δαχτυλίδι;" ρώτησε ο Βασιλιάς. "Πώς μπορεί να με σώσει από τον εφιάλτη των ανεξέλεγκτων συναισθημάτων μου;"

Ο γέρος είπε ήρεμα "Κοιτάξτε το εσωτερικό του δαχτυλιδιού εξοχότατε διαβάστε αυτό που είναι χαραγμένο στο εσωτερικό του.

η φράση ήταν : κι αυτό θα περάσει 

"Δεν καταλαβαίνω, ειπε ο βασιλιάς, πώς μπορεί αυτό το δαχτυλίδι να με βοηθήσει να ελέγξω τα συναισθήματά μου;"

Ο γέρος απάντησε ταπεινά. "Βασιλιά μου θα φοράτε πάντα το δαχτυλίδι και όταν αισθάνεστε κυριευμένος από τα συναισθήματά σας απλά θα το βγάζετε, θα διαβάζετε τη χάραξη στο εσωτερικό και θα ηρεμείτε  με τη γνώση ότι τα συναισθήματα είναι φευγαλέα, δε διαρκούν για πάντα. Το ένα δίνει τη θέση του σε ένα άλλο. Οτιδήποτε βιώνετε θα περάσει."

 Ο Βασίλης έκπληκτος με την απλότητα της θεραπείας έβαλε αμέσως το δαχτυλίδι και αντάμειψε τον ηλικιωμένο. Χρησιμοποίησε το δαχτυλίδι με σύνεση και κατάφερε να ελέγξει την αντίδραση των συναισθημάτων του. 

Χρόνια αργότερα μια μεγάλη καταστροφή χτύπησε το βασίλειο. Ο στρατός ενός γειτονικού Βασιλείου εισέβαλε στη Χώρα και έφτασε στο παλάτι σκοτώνοντας όλους τους φρουρούς. Ο βασιλιάς ξέφρενος από το φόβο κατάφερε μετά βίας να φύγει από το παλάτι καθώς ο εχθρός μπήκε στο δωμάτιο του. Ετρεξε στο δάσος και να βρει καταφύγιο. Προς μεγάλη του φρίκη συνειδητοποίησε  οτι τον ακολούθησαν εχθρικοί ιππείς. Καθώς έτρεχε μπορούσε να ακούσει όλο και πιο ξεκάθαρα τον καλπασμό των αλόγων που τον κυνηγούσαν, όταν ξαφνικά έφτασε στην άκρη ενός γκρεμού. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή, τον έλουσε κρύος ιδρώτας, έπεσε στα γόνατα και αναφώνησε.

"Αυτό είναι το τέλος μου. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω να με σκοτώσουν. Αλλά κάτι βαθιά μέσα του, σε μια στιγμή διαύγειας τον έκανε να βγάλει το δαχτυλίδι του και να  κοιτάξει μέσα. Διάβασε τότε "κι αυτό θα περάσει" ξαναβρήκε την αισιοδοξία του. Κοίταξε γύρω του, είδε την κουφάλα ενός δέντρου και γρήγορα κρύφτηκε εκεί. Οι ιππείς πέρασαν δίπλα του χωρίς να τον πάρουν χαμπάρι.

 Πράγματι και αυτό είχε περάσει.

----------------

Και αυτό θα περάσει. Εβραϊκά

Και αυτό θα περάσει. Οθωμανικά

Και αυτό θα περάσει. Περσικά

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς στα νησιώτικα σπίτια είναι οι κεντημένες Καλημέρες που στέκονται το πέρασμα του χρόνου κρεμασμένες προσεχτικά στον τοίχο κάποιου σαλονιού. 

Όταν ήρθαμε τη Ίμβρο αναρωτήθηκα πως είναι οι δικές τους Καλημέρες.. Δεν είδα καμία ... είδα μόνο κεντήματα με τη φράση ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΗ.

Αναρωτήθηκα πολλές φορές το γιατί; Η απάντηση ήταν πάντα κοινότυπη.. Πέρασαν πολλά οι κάτοικοι του νησιού, ίσως χρειάζονταν κάτι για να τους δίνει θάρρος..

Μεγάλωσα ακούγοντας και διαβάζοντας πολλά Παραμύθια, όμως δεν ξέρω γιατί.. κάποιες ιστορίες δεν τις ανέλυσα, δε τις κατάλαβα ποτέ. Μέχρι που έφτασε το τέλος του Ιουνίου του 2023 και η φωνή της Γεωργίας Σολωμού και κατάλαβα αυτή τη δόλια τη διαχείρηση συναισθημάτων.

Στην Τουρική απόδοση του Παραμυθιου η Τζούντιθ Μαλίκα, μια σύγχρονη παραμυθοποιος έγραψε ενα τραγούδι που δε θα προσπαθήσω να αποδωσω, απλά θα το μεταφράσω.

Το νερό δε μπορείς να το βαστίξεις,

το χρόνο δεν μπορείς τον φυλλάξεις.

Κάθε μέρα της ζωής μας περνά, περνα.

Κάποιες φορές χαίρεσαι

και μετά αλλάζει ο άερας  και στενοχωριέσαι

Κάθε μέρα της ζωής μας περνά, περνά

Κάθε γέλιο ας είναι και ένας σπόρος

που τα δάκρυά θα το ποτίζουν

Και οι μέρες και οι νύχτες που περάσαν 

Ας είναι ένας όμορφος κήπος.